พอวันที่ 16 สิงหาคม พุทธศก 2564 ศาลแขวงเมืองคลาร์กเคาน์ทุบ้ บ้านเมืองเนวาดา ได้ปฏิเสธคำร้องของบริษัทประกันภัยให้ยกฟ้องคดีความของผู้ประดิษฐ์ทรัพย์สินแห่งหนขอกรณีคุ้มครองการหยุดชะงักสรรพสิ่งธุรกิจอันเนื่องมาจากโคตัก-19 การป้องกันหลักเขตที่ผู้เอาประกันตนโดยมากยืนยันเพื่อจะตอบสนองประกบเหตุการณ์ดังกล่าวการตั้งใจคือการสูญเสียทางกายภาพหรือว่าความเสียหายครอบครองสิ่งจำเป็นเพื่อเรียกหาความดูแลรักษาและไม่ไหวผลลัพธ์จาก COVID-19 ในเรื่องนี้ ผู้ประดิษฐ์ทรัพย์สินประกันผลกระทบสรรพสิ่งไวรัส SARS-COV-2 และการสัมผัส COVID-19 บนพื้นผิวในของอาคารเป็นจำนวนการเปลี่ยนแปลงสิ่งของทรัพย์สินเงื่อนไขที่ทำให้เกิดความเสียหายทางกายภาพศาลพบว่าการร้องทุกข์อ้างว่าประกอบด้วยความเสียหายทางกายภาพพอที่จะทำให้เกิดการประกันและอนุญาตให้ลงมือได้

ในอีกแง่หนึ่ง ศาลสูงแห่ง Durham County ชาตินอร์ทแคโรไลนาก้าวจากไปอีกขั้นและได้รับคำตัดสินโดยสรุปเพราะว่าผู้ถือกรมธรรม์โจทก์ซึ่งครอบครองกลุ่มร้านอาหารได้จับจ่ายประกันทรัพย์สิน "ความเสี่ยงทั้งมวล" ซึ่งให้ความคุ้มครองงานหยุดชะงักของธุรกิจอันเนื่องมาจากการเสียทางกายภาพโดยตรงไม่ก็ความเสียหายทาบทรัพย์สินร้านอาหารถูกหักหาญให้ทำให้หยุดตัวลงตามคำสั่งของรัฐบาลเกี่ยว COVID-19พวกเขามุมานะกู้กลับความสูญเสียจากการหยุดชะงักของงานจากบริษัทประกัน ซึ่งปิดประตูการตั้งใจของตัวโดยกล่าวถึงไม่มีการสูญเสียทางกายภาพหรือความเสียหายดามทรัพย์สินต่อหน้าในศาล ร้านอาหารกระยาเลย โต้แย้งจัดการสูญเสียธนทรัพย์โดยตรงประกบทรัพย์สินนั้นรวมถึงการไม่สมรรถใช้ธนสมบัตินั้นได้มา ซึ่งเกิดขึ้นพอคำสั่ง COVID-19 ของรัฐบาลกีดกันเขาทั้งหลายจากการดำเนินงานร้านอาหารศาลตกลงและถือว่าการสูญเสียการเซาของงานอยู่ภายใต้กรมธรรม์ประกันภัย