ขั้นตอนแรกในแผนการจัดการพฤติกรรมที่ดีคือการระบุพฤติกรรมเป้าหมาย พฤติกรรมเหล่านี้ควรมีความเฉพาะเจาะจง (เพื่อให้ทุกคนมีความชัดเจนในสิ่งที่คาดหวัง) สังเกตได้และวัดผลได้ (เพื่อให้ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าพฤติกรรมดังกล่าวเกิดขึ้นหรือไม่) ตัวอย่างของพฤติกรรมที่นิยามได้ไม่ดีคือ การอวดดี หรือ เป็นคนดี พฤติกรรมที่กำหนดไว้อย่างดีคือวิ่งไปรอบ ๆ ห้อง (ไม่ดี) การสอนเด็ก หรือเริ่มการบ้านตรงเวลา (ดี) ก่อนหน้าทั้งดีและไม่ดี บรรพบุรุษมีหลายรูปแบบ บางอย่างส่งเสริมพฤติกรรมที่ไม่ดี บางอย่างเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ที่ช่วยให้ผู้ปกครองจัดการพฤติกรรมที่อาจเป็นปัญหาก่อนที่จะเริ่มและส่งเสริมพฤติกรรมที่ดี ก่อนหน้าที่จะหลีกเลี่ยง เข้าใจความคาดหวังโดยสันนิษฐานอย่าคิดว่าเด็ก ๆ รู้ว่าพวกเขาคาดหวังอะไร - สะกดออกมา! ความต้องการเปลี่ยนไปจากสถานการณ์หนึ่งไปยังอีกสถานการณ์หนึ่ง และเมื่อเด็กไม่แน่ใจว่าควรทำอะไร พวกเขามีแนวโน้มที่จะประพฤติตัวไม่เหมาะสม โทรหาสิ่งของจากระยะไกลอย่าลืมบอกคำแนะนำที่สำคัญกับเด็กแบบตัวต่อตัว สิ่งที่ตะโกนจากระยะไกลมักจะจดจำและเข้าใจได้น้อยกว่า การเปลี่ยนโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า การเปลี่ยนผ่านอาจเป็นเรื่องยากสำหรับเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่พวกเขากำลังเพลิดเพลิน การมีคำเตือนจะทำให้เด็กมีโอกาสหาจุดแวะพักสำหรับกิจกรรมหนึ่ง และทำให้ช่วงเปลี่ยนผ่านน้อยลง การถามคำถามหรือคำสั่งอย่างรวดเร็ว การให้คำถามหรือคำแนะนำแก่เด็กเป็นการจำกัดโอกาสที่เด็กจะได้ยิน ตอบคำถาม จำงาน และทำในสิ่งที่พวกเขาได้รับคำสั่งให้ทำ